Anatomia | Gady | Rejestracja, Cites | Żywienie | W naturze | Opis | W terrarium | Zakup | Higiena | Błędy | Faq | Choroby | Rozmnażanie
Zakup
Zakup, transport, kwarantanna, aklimatyzacja, oswajanie
Zakup

  Posiadając już podstawową wiedzę o naturalnym środowisku legwana zielonego, o jego życiu oraz terrarium i warunkach w nim panujących możemy udać się po zakup swojego przyszłego podopiecznego.
  Głównym miejscem zakupu powinien być dobry sklep zoologiczny, w którym będziemy mieli możliwość dokładnego przyjrzenia się zwierzętom. Sprzedawca takiego sklepu powinien posiadać zasób informacji na temat kupowanego przez nas gatunku. Jeżeli w danym momencie nie ma legwanów w sklepie możemy je bez problemu zamówić. Następną możliwością jest nabycie zwierzęcia ( i wydawałoby się najlepszą ) bezpośrednio u hodowcy. Organizowane są też wystawy zwierząt terraryjnych , gdzie nie tylko można je obejrzeć i uzyskać fachowe informacje, ale również zakupić zwierzę. Możemy również korzystać z ogłoszeń umieszczonych w czasopismach o zwierzętach oraz w internecie. Legwany zielone rozmnażane są w niewoli i możemy je bez problemu zakupić pamiętając o tym by posiadały one świadectwo CITES. Przy zakupie musimy zwrócić uwagę na kilka podstawowych rzeczy. Po pierwsze czy skóra zwierzęcia jest nienaruszona ( nie należy mylić uszkodzeń mechanicznych ze schodzącymi płatami szarego naskórka będącego efektem linienia ). Zwracamy uwagę czy na ciele nie ma owrzodzeń, guzów lub pasożytów. Palce kończyn powinny być kompletne, posiadające pazury, bez deformacji dobrze rozwinięte. Długość ogona u zdrowego osobnika stanowi 3/4 długości całego ciała. Oczy powinny być szeroko otwarte bez wycieków ropnych, nie opuchnięte, błyszczące. Całe ciało nie powinno mieć deformacji jak też nie może być wychudzone lub otyłe.

Transport

  Wybraliśmy już legwana więc teraz musimy zawieźć go do domu, do jego nowego terrarium. Do przewozu używamy worka płóciennego, do którego wkładamy ostrożnie legwana, a następnie umieszczamy go w pudełku lub kartonie. Jeżeli chcemy przetransportować dużego osobnika musi to być odpowiednio duży zbiornik. Co do chwytania dużych legwanów musimy zastosować się do podstawowych wskazówek. Widok człowieka, ograniczenie ruchu oraz przenoszenie może wywołać duży stres u przenoszonego zwierzęcia. Do trzymania używamy obydwu rąk przy czym jedną chwytamy mocno lecz z czuciem za kark, a drugą za nasadę ogona, uważając przy tym na bardzo ostre zęby i pazury, jak również na ogon którym możemy zostać uderzeni. Dobrą metodą przed schwytaniem legwana i tylko na ten czas jest obniżenie temperatury w terrarium. Dzięki temu legwan stanie się wolniejszy i ospały. Stosujemy to wyłącznie w przypadku agresywnych osobników z uwzględnieniem temperatur podanych w temacie "Temperatura".

Kwarantanna

Kwarantannę będziemy stosować w przypadku dosiedlania nowego osobnika do zwierząt, które już mamy. Kwarantanna ma na celu wyłapanie ewentualnych chorób i obserwację zachowań u nowoprzybyłego legwana. Obserwację tą przeprowadzamy w terrarium sterylnym. Powinno ono być odizolowane od terrarium hodowlanego. Wystrój w takim terrarium powinien być bardzo ubogi, aby ułatwić utrzymanie higieny. Jako podłoże możemy użyć np. szary papier, gazety bo te wchłaniają wilgoć z odchodów i są łatwe i wygodne w wymianie. Zredukowany wygląd pozwoli na szybkie zlokalizowanie pokarmu. Pokarm w tym okresie powinien być podawany często, lecz w małych porcjach. Kwarantannę przeprowadzamy przez 4-5 tygodni. Okres ten pozwoli nam na dokładną obserwację zwierzęcia. Nie możemy zapomnieć, że warunki w terrarium przeznaczonym do kwarantanny muszą być takie same jak w terrarium hodowlanym. (temperatura, wilgotność).

Aklimatyzacja i oswajanie

Legwany zielone są zwierzętami mającymi swój charakter i możemy je oswoić (przyzwyczaić do naszej obecności), lecz nie możemy tego długiego procesu rozpocząć zaraz po jego zakupie. Najważniejszą sprawą jest to , by zakończył się okres aklimatyzacji.

Oswajanie możemy podzielić na pewne etapy:

Etap pierwszy: aklimatyzacja (adaptacja). Na tym etapie jesteśmy postrzegani jako potencjalni drapieżnicy czyhający na swoją zdobycz. W tym czasie legwany (tak młode, jak i dorosłe), są bardzo płochliwe oraz mogą być w dużym stopniu agresywne, tracąc przy tym chęć do pobierania pokarmu. Legwany zielone są zwierzętami mającymi swój charakter.

Etap pierwszy: Zamykanie oczu przez młode osobniki świadczy o chęci odizolowania się od otoczenia i jest formą ucieczki od opiekuna (fot. Dominik Majewski)


Powinniśmy uzbroić się w cierpliwość, a na pewno nasz podopieczny przyzwyczai się do nas wręcz w zadziwiający sposób. Nie ma jednoznacznej odpowiedzi jak się oswaja legwany (każdy legwan lubi coś innego). Słowo "przyzwyczai" jest właściwsze niż "oswaja"
Etap drugi: to etap po zakończeniu aklimatyzacji. Tu z kolei jesteśmy traktowani jako konkurenci do pokarmu. Legwan toleruje naszą obecność, pozwala na prace porządkowe w terrarium, czasami pozwala się dotknąć, ale wciąż jest nieufny i bojaźliwy lecz już nie ucieka w panice i nie okazuje agresji w takim stopniu jak w pierwszym etapie. Cały czas jesteśmy obserwowani przez niego. Możemy próbować wziąć go do ręki (młody osobnik), lub głaskać (jeśli mamy duży okaz). Jeżeli nasz podopieczny pozwala się dotykać bez obaw, (starajmy się mieć jak najczęstszy kontakt z legwanem), możemy rozpocząć etap trzeci.
Etap trzeci: bliski kontakt. Minęło prawdopodobnie wiele miesięcy od pierwszego kontaktu z legwanem. Nasza cierpliwość wystawiana jest na próbę ze strony naszego pupila. Nie poddajemy się, staramy się zwiększyć nasze kontakty ze zwierzęciem. Podajemy karmę (ulubioną) z ręki, przebywamy razem długie chwile, wydłużamy okres "pieszczot".
Etap czwarty: Legwan zielony bez żadnych obaw pozwala się dotykać, brać na ręce, wręcz sam się wdrapuje na nie, a następnie po ramionach wchodzi na głowę robiąc sobie z niej doskonałe miejsce do obserwacji otoczenia oraz je z ręki. Staje się po prostu oswojony. Nie jest to jednak koniec naszej pracy. Warto podkreślić, że są osobniki, które mimo poświęcenia wielu miesięcy czasu nie oswoją się do takiego stopnia jak byśmy to sobie wyobrażali. Nie należy wówczas obwiniać siebie za taki stan rzeczy, gdyż niektóre legwany po prostu nigdy do końca nie będą oswojone. Nie należy też się zrażać gdy okres oswajania będzie się przeciągał. Może się też tak zdarzyć iż już dobrze oswojony legwan przestanie nas akceptować, a może to być spowodowane np. osłabieniem kontaktów opiekun - podopieczny.

Oswojony młody legwanik uwielbia wycieczki po opiekunie (fot. Marek Magierski)
Legwany często domagają się wyjścia z terrarium drapiąc w szybę (najczęściej w miejscu w którym same wychodzą z terrarium). Możemy je wtedy wypuścić na mieszkanie i bacznie obserwować.
(fot. Marcin Bloch)


Kluczem do oswojenia Legwana zielonego jest dalece idąca cierpliwość połączona z zamiłowaniem do tych wspaniałych roślinożernych "smoków z charakterem".

Oswojone legwany bez problemu można brać na ręce (fot. Marcin Bloch)





Dyskusje na forum:
Reklama:





terrarium terrarystyka ptasznik ptaszniki